Zuster Reyna I. Aburto werd in april 2017 geroepen als tweede raadgeefster in het algemeen presidium van de zustershulpvereniging, een organisatie van de kerk voor vrouwen van achttien jaar en ouder, die zes miljoen leden telt. Ze werd in Nicaragua geboren als dochter van Noel Blanco en Delbi Cardoza en is in 1993 in de Jordan Rivertempel (Utah) getrouwd met Carlos Aburto, die van Mexicaanse afkomst is. Beiden zijn bekeerlingen tot De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Ze hebben drie kinderen en twee kleinkinderen.
Zuster Aburto heeft vier jaar lang industriële ingenieurswetenschappen gestudeerd aan de Universidad Centroamericana, en een diploma computerwetenschappen behaald aan de Utah Valley University. Ze heeft meer dan vijfentwintig jaar in de taalsector gewerkt en daarbij naar evenwicht gestreefd tussen haar werk, gezin en kerktaken. Nu heeft ze samen met haar echtgenoot een klein vertaalkantoor.
Zuster Aburto zegt dat haar leven sterk beïnvloed is door twee ingrijpende gebeurtenissen in haar kinderjaren. Ze overleefde een aardbeving waardoor echter haar huis werd verwoest en haar broer werd gedood, en ze maakte de burgeroorlog aan het einde van de jaren zeventig in Nicaragua mee. Die ervaringen, gekenmerkt door verlies, onzekerheid en angst, hebben haar doen inzien dat relaties, gezinnen, liefde en geloof onze dierbaarste bezittingen zijn.
Na een moeilijke periode in haar leven werd ze in 1989 door mormoonse zendelingen in Californië uitgenodigd om de kerkdiensten bij te wonen. Ze aarzelde eerst, maar herinnert zich dat ze zich veilig en thuis voelde toen ze het kerkgebouw binnenstapte. Een paar weken later liet ze zich dopen. Ze was toen zesentwintig. Ze zegt dat ze ‘zich nog altijd verwondert over de schoonheid van het evangelie’ en beschouwt haar lidmaatschap van de kerk als een groot voorrecht en een geschenk.
Van 2012 tot 2016 was zuster Aburto werkzaam in het algemeen jeugdwerkbestuur, waar ze onder andere kerkprogramma’s voor kinderen met een handicap ontwikkelde, aan het scoutingprogramma meewerkte, de online hulpmiddelen voor het jeugdwerk bijwerkte en training verzorgde voor kerkleidsters in de Verenigde Staten en Mexico. Tot 2013 woonde haar gezin de kerkdiensten in het Spaans bij. Daarna gingen ze naar de Engelstalige wijk in hun omgeving. Ze heeft talloze roepingen in de zustershulpvereniging,de jongevrouwen, het jeugdwerk, de zondagsschool en in scoutingorganisaties in haar wijk en haar ring (bisdom) vervuld. Zuster Aburto zegt dat haar man, Carlos, haar ‘beste vriend’ en haar ‘grootste steun’ is, en samen genieten ze van hun kinderen en kleinkinderen.