De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zet zich in om rolstoelen en andere mobiliteitshulpmiddelen aan behoeftigen in Europa te verstrekken. In samenwerking met humanitaire organisaties heeft de kerk in 2024 in Europa meer dan 1500 rolstoelen geleverd. Dit maakt deel uit van de ruim 750.000 rolstoelen die sinds 2001 wereldwijd zijn gedoneerd. Deze rolstoelen stellen mensen in staat om onafhankelijk te worden en een nieuw leven voor zichzelf op te bouwen.
Wheelchair01
Fatbardha was in de dertig toen ze door een medische diagnose haar onafhankelijkheid dreigde te verliezen. Met hulp van de Albanese Stichting voor Gehandicaptenrechten kreeg ze een goed passende rolstoel, die gedoneerd werd door de kerk. Ze zegt: ‘Dankzij de rolstoel heb ik mijn vrijheid deels teruggekregen.’ © 2025 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved.‘Dankzij de rolstoel kan ik me vrijer bewegen, vrienden ontmoeten en dagelijkse taken uitvoeren’, zegt Fatbardha. Zij kreeg een rolstoel die de kerk aan de Albanese Stichting voor Gehandicaptenrechten (ADRF) doneerde. Wegens haar lichamelijke beperking was het moeilijk om werk te vinden, maar nadat ze een rolstoel en hulp van de ADRF had ontvangen, kreeg ze weer een gevoel van zelfvertrouwen en controle. ‘Ik was bang voor oordelen en medelijden van anderen,’ zegt ze, ‘maar dankzij de rolstoel heb ik mijn vrijheid deels teruggekregen. Ik ben nu sterker, zowel fysiek als emotioneel.’
De leringen van Jezus Christus om mensen in nood te helpen, zijn de inspiratie achter de uitgebreide humanitaire noodhulp van de kerk. In Europa werkt de kerk samen met andere organisaties om hulp te bieden en mensen te helpen om zelfredzaam en onafhankelijk te worden. De rolstoeldonaties liggen in het verlengde van dat doel.
Ilir Gashi van de humanitaire organisatie HandiKOS coördineert de distributie van gedoneerde rolstoelen in Kosovo. ‘De ontvangers van de rolstoelen krijgen hun onafhankelijkheid, mobiliteit en een hernieuwd gevoel van hoop en geluk terug, zelfs nadat ze een levensveranderend ongeval hebben gehad.’
Gashi vervolgt: ‘Zonder de steun van onze partners zou het onmogelijk zijn om ons brede hulpaanbod te kunnen bieden. Tegenwoordig kan ik met zekerheid zeggen dat er een rolstoel beschikbaar is voor iedereen die in Kosovo een rolstoel nodig heeft.’
Een rolstoel is pas een effectief hulpmiddel als hij goed past. Dr. Gael Yonnet, rolstoelgebruiker en vrijwillige zendeling, overziet voor de kerk de donaties van rolstoelen in Europa. Hij zegt: ‘Een rolstoel is als een schoen. Een schoen moet goed passen en is bedoeld voor een bepaalde activiteit. Zo moet ook een rolstoel passend zijn voor de activiteit die je doet, anders kan die verdere schade en complicaties veroorzaken.’ Yonnet leidt vrijwilligers bij humanitaire organisaties op, zodat alle kandidaten die binnenkomen een rolstoel krijgen die perfect op hun behoeften is afgestemd.
De samenwerking met humanitaire organisaties is gunstig voor beide partijen. Yonnet legt uit: ‘Als kerk hebben we gewoon niet de middelen om in elk land vrijwilligers ter plaatse te hebben. Maar door samen te werken met deze organisaties zijn we veel effectiever, omdat zij al in elk land zijn gevestigd en netwerken hebben om de mensen te bereiken.’
Nataša Uskoković, adviseur internationale betrekkingen bij het Rode Kruis van Montenegro, zegt: ‘Vóór de samenwerking met de kerk was het voor de meeste mensen een ingewikkelde, lange procedure om een rolstoel te krijgen. Nu staat het Rode Kruis bekend als organisatie die binnen enkele dagen gratis rolstoelen kan leveren.’
Wheelchair02
Velizar is een gepensioneerde uit Montenegro die Parkinson kreeg, waardoor hij moeilijk kon lopen. Op aandringen van een plaatselijke vrijwilliger van het Rode Kruis van Montenegro stemde hij in met het ontvangen van een rolstoel en een rollator. Hij zegt dat de rolstoel hem weer tot leven heeft gewekt. Foto met dank aan de lokale Rode Kruis-afdeling Nikšić (Montenegro). © 2025 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved.Het Rode Kruis van Montenegro begon in 2012 voor het eerst met de kerk voor rolstoeldonaties samen te werken. Sindsdien heeft de kerk met het Rode Kruis samengewerkt voor de hulpverlening omtrent COVID-19, hulp na overstromingen en andere projecten om hun inspanningen te ondersteunen en te versterken.
De donaties van de kerk hebben een persoonlijke impact. Als student kreeg Besmira de diagnose van een auto-immuun neurologische aandoening. Daarna bezocht ze een rolstoelworkshop van de Albanese Stichting voor Gehandicaptenrechten (ADRF) in Vore, waar haar een rolstoel werd aangemeten. Naast het ontvangen van een rolstoel kreeg ze ook werkgelegenheidsondersteuning van de ADRF en kreeg ze uiteindelijk een baan op een van de kantoren van de Albanese premier. ‘Het begin is moeilijk,’ zegt Besmira, ‘maar zodra je eraan went, begin je de rolstoel te zien als een hulpmiddel voor onafhankelijkheid.’
Blerta Drenofci, algemeen directeur van de ADRF, zegt dat de steun van de kerk en andere organisaties ‘mensen met een handicap onafhankelijkheid geeft, waardoor hun levenskwaliteit verbetert en ze deel kunnen nemen aan activiteiten in de gemeenschap.’ Ze vervolgt: ‘In landen als Albanië is samenwerking tussen organisaties belangrijk om hiaten op te vullen. De donaties van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen hebben bijgedragen aan de vervulling van de missie van onze organisatie, namelijk het verbeteren van de levenskwaliteit en de bescherming van de mensenrechten van personen met een handicap.’
Wheelchair03
Besmira rijdt in een rolstoel gedoneerd door De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen en gedistribueerd door de Albanese Stichting voor Gehandicaptenrechten. Ze zegt: ‘Het begin is moeilijk, maar zodra je eraan went, begin je de rolstoel te zien als een hulpmiddel voor onafhankelijkheid.’ © 2025 by Intellectual Reserve, Inc. Alle Rechte vorbehalten.De kerk gelooft dat humanitaire hulp het werk van Jezus Christus is. Yonnet zegt: ‘De naastenliefde van de Heiland is aanstekelijk en verspreidt zich snel. Hoe meer humanitair werk we in zijn naam doen, hoe meer we anderen aanmoedigen en inspireren om zelf liefdadig te zijn. Het is een kettingreactie van liefde en vrijgevigheid.
President Spencer W. Kimball heeft gezegd dat God “meestal door een ander in onze behoeften voorziet”. Als lid van de kerk zijn wij gezegend dat we die persoon kunnen zijn, dat we een werktuig in zijn handen kunnen zijn en aan zijn werk hier op aarde kunnen bijdragen.’