Het zendingsprogramma van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen is een van de bekendste kenmerken. In honderden grote steden over de hele wereld, maar ook in duizenden kleinere plaatsen, zijn er mormoonse zendelingen op straat te zien.
Het zendingswerk is gebaseerd op het voorbeeld in het Nieuwe Testament dat zendelingen twee aan twee werkzaam zijn, het evangelie verkondigen en bekeerlingen in de naam van Jezus Christus dopen (zie bijvoorbeeld het werk van Petrus en Johannes in het boek Handelingen).
Er zijn gemiddeld ruim tachtigduizend zendelingen van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen werkzaam. De meeste zijn jonge mensen onder de 25, die in bijna 400 zendingsgebieden over de hele wereld werkzaam zijn.
| Temple Square is always beautiful in the springtime. Gardeners work to prepare the ground for General Conference. © 2012 Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. | 1 / 2 |
De hoofdzetel van de kerk bepaalt waar zendelingen naartoe gaan en ze worden alleen naar landen gestuurd waar ze toestemming hebben gekregen om zendingswerk te doen. Zendelingen kunnen niet verzoeken om naar een bepaald gebied te gaan, en ze weten pas bij ontvangst van hun oproep of ze een vreemde taal moeten leren.
Voordat ze naar het toegewezen gebied vertrekken, gaan zendelingen eerst naar een van de zeventien opleidingscentra over de hele wereld. Daar leren ze hoe ze het evangelie netjes en duidelijk kunnen verkondigen en leren ze zo nodig de taal van het land waar ze werkzaam zullen zijn. Het grootste opleidingscentrum bevindt zich in Provo (Utah, VS), en er zijn andere centra in Argentinië, Brazilië, Chili, Colombia, de Dominicaanse Republiek, Engeland, de Filipijnen, Guatemala, Japan, Mexico, Nieuw-Zeeland, Peru, Spanje en Zuid-Korea.
Mannelijke zendelingen worden aangesproken met ‘ouderling’ en vrouwelijke zendelingen met ‘zuster’.
Een typische dag voor een zendeling begint om half zeven met opstaan en zelfstudie. De dag wordt besteed aan zendingswerk, met afspraken, bezoeken of het ontmoeten van mensen op straat of andere plekken. Zendelingen sluiten hun dag om half elf af.
In sommige delen van de wereld vervullen zendelingen alleen humanitaire of gespecialiseerde zendingen. Die zendelingen doen geen zendingswerk.
Zendingswerk is vrijwilligerswerk. Zendelingen betalen voor hun eigen zending — behalve de reis naar en van het zendingsgebied — en zij worden niet betaald voor hun werk.
Contact met familieleden en vrienden wordt tijdens de zending beperkt tot brieven en zo nu en dan een telefoontje bij bijzondere gelegenheden. Zendelingen vermijden amusement, feestjes of andere activiteiten waar leeftijdgenoten in de regel aan deelnemen, zodat zij zich volledig kunnen concentreren op hun werk om anderen te dienen of in het evangelie van Jezus Christus te onderwijzen.