Nieuwe zeventiger uit Nederland

Het is inmiddels genoegzaam bekend in Nederland en Vlaanderen: sinds de afgelopen algemene aprilconferentie heeft De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen er een nieuwe gebiedsautoriteit bij: Hans T. Boom. Ouderling Hans T. Boom, beter bekend als Hans Boom jr. (zijn vader, ook een Hans, was zijn goede voorbeeld door veel kerkfuncties te vervullen) is op 2 april 2011 lid benoemd tot lid van het Derde Quorum der Zeventig van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Ouderling Boom behaalde in 1980 zijn mavodiploma. In 1986 begon hij zijn loopbaan als secretaris van het schoolhoofd van het Markenhage College. In 1995 ging hij aan de slag als rekruteringsmedewerker bij Franchise Development Benelux. Momenteel is hij verkoopmanager bij Mac Lean Agencies. Ouderling Boom heeft tal van kerkroepingen gehad, waaronder voltijdzendeling in Engeland, gemeentepresident, raadgever van de ringpresident, en ringpresident. Hans Theodorus Boom is op 13 juli 1963 geboren in Amsterdam. In juli 1984 trad hij in het huwelijk met Ariena Johanna Broekzitter. Zij hebben drie kinderen. Ouderling en zuster Boom wonen in Tilburg. (Aanvulling d.d. 26-4-2011:)
Mocht u meer willen weten over het leven van ouderling Boom, leest u dan verder - hij beschrijft hieronder zelf zijn leven. (Met dank aan broeder George Tuffin voor de inzending.) ‘Op aanhoudend verzoek van broeder George Tuffin, onze inmiddels officieel geroepen en aangestelde assistent-adviseur [kerkgeschiedenis], schrijf ik hier een “beknopt” verslag van mijn leven. Op 13 juli 1963 werd ik te Amsterdam geboren als tweede kind van Hans en Ankie Boom. Samen met mijn oudere zus Anneke heb ik daar een geweldige jeugd gehad. In die tijd werd er in Amsterdam een nieuw kerkgebouw gebouwd waar mijn vader vele uurtjes heeft doorgebracht. 'Mijn interesses gingen veel verder dan de voorgeschreven lesboeken. Ik vond het heerlijk als mijn vader mijn zus en mij uitvoerig uitleg gaf over allerlei zaken zoals hoe werkt het onweer. Ook volgde ik samen met mijn vader elke reis naar de maan die door de Apolloraketten werden gemaakt. Mijn moeder is altijd onze beste vriend geweest. Ze was er altijd voor ons en voor de kinderen in de buurt. 'Toen ik zes was werd mijn broer Joep geboren waar wij allemaal heel blij mee waren en die in mijn leven voor veel plezier heeft gezorgd. Op zondag naar de kerk met ons gezin was een hele tour. Mijn vader was meestal al vroeger vertrokken om de nodige vergaderingen bij te wonen. Mijn moeder en de drie kinderen gingen dan vijf kwartier met drie keer overstappen op de bus naar de kerk. Ik werd meestal misselijk in de bus wat resulteerde in vroegtijdig uitstappen om het laatste stuk te voet af te leggen. In die tijd was er ook kerk in de namiddag. 'Toen in acht jaar was verhuisden wij naar Breda. Dat was voor mij als kleine jongen een hele wereldreis. Ik had zelfs nog nooit van Breda gehoord. Mijn vader voelde dat het tijd was om de grote stad te verlaten en naar het zuiden af te zakken. Breda was tevens de stad waar ook zijn grootouders hadden gewoond en waar zijn vader was geboren. De kerk in Breda bestond uit een zeer kleine gemeente die ergens in een huurpand vergaderde. Wij groeiden op in een kinderrijke buurt en ik had het prima naar mijn zin. Elke zondag gingen we op de fiets naar de kerk want een auto hebben wij thuis nooit gehad. Ik mocht, of liever gezegd moest altijd met mijn vader mee, die al eerder in de kerk moest zijn voor de priesterschapvergadering. Soms gingen wij te voet en liepen dan anderhalf uur. Daar heb ik altijd van genoten. 'In die tijd kreeg ik ook enorme hooikoorts en als het heel warm was astma aanvallen. Daar ben ik heel lang mee geplaagd en dit heeft een behoorlijke impact gehad op mijn leven. Soms moest ik vechten voor wat adem. Ik sliep in de zomer in de badkamer omdat die echt stofvrij gemaakt kon worden. Voetballen was er voor mij niet bij en een hoop andere dingen ook niet. Ik wilde niet naar een astmacentrum en dus werd er thuis alles aan gedaan om het leefbaar voor me te maken. 'Toen ik bijna tien was werd mijn zusje Marieke geboren. De geboorte gebeurde thuis en verliep verre van goed. Ik voelde dat het wel eens mis kon gaan en heb mijn hemelse Vader gesmeekt mijn moeder te laten leven en ook de nieuwe baby. Ik denk dat dit mijn eerste super intense ontmoeting met de Heer is geweest. 'In mijn tiener jaren ben ik denk ik een echte puber geweest en ben ik verantwoordelijk voor heel wat grijze haren van mijn ouders. Ik wilde in die tijd ook echt een antwoord op mijn vraag of de kerk wel waar was. Vreemde vraag eigenlijk, want ik wist echt zeker dat het evangelie waar was. Mijn vraag over de kerk ging er denk ik meer over om een manier te vinden om niet meer elke zondag zo vroeg op te moeten staan om weer naar de kerk te gaan. Ik kreeg mijn antwoord en voelde dat ik niet naar de bekende weg moest vragen, ik wist tenslotte dat het waar was. Zover ik mij kan herinneren ben ik al in mijn jonge jaren begonnen met mijn persoonlijk gebed en heb ik in mijn leven nog nooit een dag gemist om met mijn hemelse Vader te spreken. Gedurende mijn jeugd was mijn vader vele jaren heel erg ziek. Wij hebben dikwijls gedacht dat wij het zonder hem zouden moeten stellen. Dit hele gebeuren heeft ons gezin dichter bijeen gebracht. 'Ook hebben mijn oudste zus en ik hierdoor veel huiselijke vaardigheden geleerd door mee te helpen thuis. Dat is overigens iets wat ik altijd graag gedaan heb om te helpen om het thuis gezellig en netjes te maken. 'De gemeente Breda bestond uit weinig leden en gelukkig kwam daar het gezin Van Geenen uit Arnhem bij. Dat dit zo had moeten zijn is een heel verhaal op zich. Maar om kort te gaan had zuster Van Geenen de ziekte van Ménière, net zoals mijn vader, en had zij een dokter gevonden die daar wat aan kon doen. Ook hadden zij een zoon, Rocky, die ondanks dat hij drie jaar ouder was dan ik, toch mijn beste vriend werd. Wij hebben samen heel wat afgereisd en dingen beleefd en uiteindelijk samen veel arbeid mogen verzetten om de gemeente Breda op te bouwen en later de ring Antwerpen. 'Als de profeet spreekt over het feit dat wij allemaal een vriend nodig hebben in het evangelie dan kan ik daar volmondig amen op zegen. Over mijn middelbare schooltijd denk ik liever niet te veel na. Ik was er meer een van werken en centen verdienen. Toch heb ik met goede punten mijn school af kunnen ronden. Daarna ben ik gaan werken om zo op mijn achttiende jaar op zending te gaan. Thuis ging ik veel met de elders op pad om zo goed voorbereid op zending te kunnen gaan. 'De Heer riep mij naar de Engeland Londen East Mission. Mijn zending is de meest leerrijke ervaring geweest in mijn leven. Nog elke dag doe ik daar mijn voordeel mee. Ik heb helaas geen directe vruchten van mijn werk gezien maar wel mijn best gedaan. Tijdens mijn zending werden de zendingen teruggebracht tot 18 maanden in plaats van 24. Ik was dus nog steeds 19 toen ik weer thuis kwam. 'Direct na mijn thuiskomst werd ik heel erg ziek en heb ik een paar bijzondere ervaringen gehad die mij veel hebben geleerd. Ik wilde echt naar het JoVo-kamp ondanks dat ik alle kilo's die ik was aangekomen op zending weer was kwijtgeraakt en dus een mager mannetje was. Tijdens dat kamp ontmoette ik Marjan, mijn allerbeste vriend en eeuwige partner. Nog voor ik haar mijn gevoelens mededeelde heb ik eerst de Heer gevraagd of dit de vrouw voor mij was. Gelukkig voor mij werd die vraag positief beantwoord. Wij huwden een jaartje later nadat zij haar - gelukkig korte maar intensieve - studie had afgerond. Samen hebben wij zoveel geweldige mooie dingen mee mogen maken en hopen nog veel mooie en geweldige dingen mee te gaan maken. 'Onze eerste zoon, Joshua, werd geboren en anderhalf jaar later kwam onze Ruben. Ik werd in die tijd geroepen als gemeentepresident en Marjan gaf seminarie bij ons thuis. Ook verhuisden wij naar een woning met een tuintje. Ik werkte eerst op een lagere school en later op een middelbare school als directiesecretaris en later ook als conciërge. Ik hield echt van al die kinderen om mij heen en heb in de twaalf jaar dat ik dit werk mocht doen mijn best gedaan om hun schooltijd zo plezierig mogelijk te maken. 'Marjan is altijd onze thuismanager geweest en ondanks het feit dat zij veel beter gestudeerd heeft dan ik, en in die eerste jaren van ons huwelijk veel meer had kunnen verdienen, heeft zij ervoor gekozen haar talenten in te zetten voor ons thuis. Drie jaren na de geboorte van Ruben werd onze zoon Hyrum geboren. Wat een rijkdom zijn onze zoons. 'Na drie jaar gediend te hebben als gemeentepresident werd ik geroepen alsjongemannenpresident van de ring. Een geweldige roeping waarin ik veel mooie dingen heb mogen beleven. Werken met en voor de jeugd geeft altijd enorm veel vreugde. 'Op mijn dertigste werd ik geroepen als tweede raadgever in het ringpresidium van de ring Utrecht. Ik heb veel mogen leren van president Vernes. Dat was voor mij een zeer overweldigende roeping. Wij hadden net onze eerste auto die wij samen met mijn zus Marieke en mijn ouders deelden. Ik denk dat ik er het meest gebruik van heb gemaakt. Al binnen het jaar werd de ring Antwerpen georganiseerd en werd ik geroepen als eerste raadgever van president Buysse. Ik kan wel zeggen dat de jaren die ik samen heb mogen dienen met pres. Buysse en Kempenaers echt super zijn geweest. De beste vriendschappen smeed je door met elkaar te dienen. 'Na een tijdje veranderde ik van werk en kreeg een firma wagen waardoor het reizen gemakkelijker werd. Na bij elkaar tien jaar als raadgever te hebben mogen dienen werd ik geroepen als ringpresident en had ik het voorrecht om nog wat langer mijn broeders en zusters te dienen. Ik noem het een voorrecht want alle offers die gemaakt worden om het werk te doen wegen niet op tegen de vreugde die je ontvangt. 'Ondertussen gingen de oudste twee zoons op zending en zijn inmiddels getrouwd en heb ik zelfs een kleindochter. Ook mijn jongste zoon Hyrum zal spoedig vertrekken op zending. De jaren zijn voorbij gevlogen en ik heb er altijd alles aan gedaan mijn vrouw en kinderen voldoende tijd en aandacht te geven. 'De afgelopen veertien jaar werk ik voor de broers MacLean en bezoek ik met veel plezier meubelmakers en interieurbouwers. Ik vind het heerlijk om creatief met hout om te gaan en mijn eigen meubels te maken. 'Momenteel zit ik in het vliegtuig en reis samen met Marjan af naar Salt Lake City om daar de jaarlijkse vergadering met de zeventigers bij te wonen en daarna de conferentie te bezoeken. Net voor de kerst werd ik geroepen als gebiedszeventiger en mocht daar niet over spreken. Ik heb de afgelopen maanden dus al afscheid kunnen nemen van mijn roeping als ringpresident en dat was niet gemakkelijk. Ik heb een geweldig team met broeders en zusters om mij heen die ik echt ga missen. Maar ook de bezoeken aan de units en de gesprekken met de geweldige leden van de ring Antwerpen. Mijn raadgevers pres. De Bisschop en Janssen en ook Jean Pierre en Stefaan zijn echte vrienden. Zo ook de vorige raadgever br. Verdegem en br. Looye en br. Van Hyfte. 'Zaterdag zal een van de apostelen zijn handen op mijn hoofd leggen en krijg ik de gelegenheid om nog meer te mogen leren en op andere plaatsen te mogen dienen. Ik moet bekennen dat ik daar best wel wat slapeloze nachten over heb gehad maar inmiddels heb ik geleerd dat de Heer de weg voor ons zal bereiden. 'Ik ben dankbaar voor alles wat ik van u allemaal mocht leren, voor uw vriendschap en gebeden die ik echt heb gevoeld in de afgelopen jaren. Ik ben verheugd over de toekomst en weet dat onze toekomstige leiders onze ring nog weer sterker zullen maken. In het werk wat wij mogen doen is een ieder belangrijk en zullen we het meest bereiken door onze talenten en ons geloof samen te voegen om er iets geweldigs van te maken. Ik geloof dat wij veilig kunnen zijn en gesterkt kunnen woorden door in onze verbonden verenigd te zijn, te handelen in geloof en te staan in heilige plaatsen zodat wij niet worden bewogen. 'Ik weet dat onze hemelse Vader leeft en van een ieder van ons houdt. Dankbaar ben ik voor mijn verlosser Jezus Christus en tevens voor de onschatbare gave van de Heilige Geest van wiens beide waarachtigheid ik wil getuigen. Dankbaar voor de leiding van een levende profeet en levende apostelen en overige leiders die Zijn kerk hier op aarde besturen in deze bijzondere tijd waarin wij uitkijken naar de wederkomst van onze verlosser Jezus Christus. Van deze dingen getuig ik in Zijn naam amen.’ Hans Boom