Ouderling Uchtdorf vertelt Oekraïense vluchtelingen in Polen dat God met hen is

Ouderling Dieter F. Uchtdorf van het Quorum der Twaalf Apostelen van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen bracht op 10 april 2022 een boodschap van hoop in Christus aan Oekraïense vluchtelingen in Polen.

De apostel, die tijdens de Tweede Wereldoorlog zelf twee keer een vluchteling was, sprak de hele dag met de leden over het licht en de hoop van Christus. Tijdens een devotional voor vluchtelingen in Warschau las hij Schriftteksten uit het Nieuwe Testament die rechtstreeks verband houden met het lot van de vluchtelingen. In Romeinen 8 vraagt de apostel Paulus bijvoorbeeld: ‘Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of honger, of naaktheid, of gevaar, of zwaard?’ En hij antwoordt dat niets ‘ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heere’.

Deze Schrifttekst, zei ouderling Uchtdorf tegen de Oekraïense vluchtelingen, is ‘net zo waar en relevant als 2000 jaar geleden. En hij was alle tijd daartussen ook waar. […] Als u zich op Jezus Christus richt, zult u de vrede in uw hart ontvangen om hier heelhuids doorheen te komen, zodat u naar uw kinderen kunt glimlachen. En wanneer uw man, uw vader of uw vriend niet bij u is, kunt u aan hem denken en voor hem bidden. En wanneer u elkaar weer terugziet, zult u zeggen: “Ik wist dat het zou gebeuren, want ik geloof dat ons allemaal weer goede dingen zullen overkomen.” En er zullen u goede dingen overkomen.’

De Duitse apostel sprak ook over het verhaal van Jezus die op verzoek van zijn bezorgde discipelen de storm en de zee stilde (zie Markus 4).

‘Er kwam plotseling een storm op, zoals de storm waarin u zich nu bevindt’, zei ouderling Uchtdorf. ‘[Wat zei Jezus] tegen zijn apostelen [nadat Hij de storm tot bedaren had gebracht]? “Waar is uw geloof?” Dat is moeilijk op het moment dat de boot aan het zinken is. Maar dat zei Hij. En Hij bracht de zee tot bedaren. En zo leerden ze de les dat ze moesten geloven en vertrouwen moesten hebben.’

Ouderling Uchtdorf vergeleek de situatie van de vluchtelingen toen met die van de discipelen bij de zee van Tiberias na de dood en opstanding van Jezus (zie Johannes 21). De apostelen waren gefrustreerd. Hun Messias was gestorven. Ze wisten niet wat ze moesten doen.

‘Alles was voorbij. Hun ergste nachtmerrie was uitgekomen. Ik kan me niet voorstellen hoe ze zich voelden – net zoals ik me ook niet kan voorstellen hoe u zich nu voelt [als vluchteling]’, zei ouderling Uchtdorf. ‘Daar waren ze dan, radeloos, aan het vissen op het meer. Ze wisten hoe dat moest, het was immers hun beroep, maar ze vingen niets. Zo voelt u zich nu misschien ook. U kunt niet doen wat u normaal gesproken doet.’

En zoals de apostelen, tegen wie Jezus zei dat ze hun netten aan de andere kant van de boot moesten uitgooien om vis te vangen, moeten deze vluchtelingen op ongebruikelijke wijzen licht zoeken.

‘Sta ervoor open om u aan te passen’, zei ouderling Uchtdorf. ‘Weet dat de Heiland van u houdt. Hij weet wat u hebt opgegeven. Hij wil u liefdevol in zijn armen nemen.’

De apostel zei tegen de vluchtelingen dat zij een ‘voorbeeld zijn van goedheid, van vastberadenheid om het pad van de vrijheid te volgen en op te komen voor wat juist is, een licht voor vele natiën’. Veel mensen, zei hij, zullen naar hen opkijken en zeggen: ‘Als zij het kunnen, kunnen wij het ook.’ Hij moedigde hen aan om de kracht van hun voorbeeld niet te onderschatten. ‘Weet dat God met u is’, zei hij. ‘Hij zal u zegenen. En Hij zal ervoor zorgen dat alles uiteindelijk goedkomt, zoals Hij altijd doet. Misschien niet volgens uw tijdschema. Maar zeker volgens zijn tijdschema.’

Ouderling Uchtdorf spoorde de vluchtelingen aan om boosheid met liefde te bedwingen, haat met goedheid tegemoet te komen en leugens met waarheid te overwinnen.

‘Ga door het leven en vertrouw op God en heb geloof in Hem’, zei hij. ‘Ik zegen u dat u zult zien hoe de hand van de Heer u door dit leven leidt.’

De vrouw van ouderling Uchtdorf, Harriet, sprak ook tot de vluchtelingen. Ze zei: ‘Ik weet dat onze hemelse Vader u kent. Ik weet dat Jezus Christus van ieder van u houdt. Hij heeft u echt lief […] u staat er niet alleen voor.’

Een vluchtelinge, Maryna Bovt, zei dat het bezoek van ouderling Uchtdorf ‘een grote steun was voor het hele Oekraïense volk’. Door de aanwezigheid van de apostel wist ze dat de kerk niet alleen de behoeften maar ook de gevoelens van haar volk erkent.

Maryna zei ook dat de woorden van ouderling Uchtdorf als een sleutel zijn, waarmee ze de zware dagen die nog zullen komen kan doorstaan.

‘Weet je, het is erg moeilijk om iedereen lief te hebben, om iedereen te begrijpen, wanneer ons volk lijdt’, zei ze. ‘Ik begrijp dat de enige manier is om deel van Christus te zijn.’

De heiligen in Polen helpen de Oekraïense vluchtelingen met voedsel, water, medicijnen, onderdak en andere behoeften.

Marcin Kulinicz, een man uit Warschau, heeft een Facebookpagina aangemaakt om vluchtelingen te helpen, waar nu 9000 mensen aan meedoen. Zijn groep heeft tot nu toe genoeg goederen ingezameld voor zes zendingen naar Lviv en Kiev. Hij zei dat de hand van God in deze donkere tijd te zien is door het licht van het toegenomen vertrouwen tussen mensen.

‘Mensen zijn in tijden van oorlog meer op elkaar aangewezen. […] Ik moest een aantal mensen vertrouwen’, zei hij. ‘Een heleboel mensen vertrouwden mij hun leven toe, of het leven van hun geliefden, toen ik vluchtelingen naar hier in Polen bracht. Ik hield de vrouwen en kinderen van anderen in mijn armen.’

Marcin zei dat het belangrijk is om te onthouden dat het helpen van de vluchtelingen een marathon is, geen sprint.

‘Omgaan met oorlogsvluchtelingen en heropbouw is een inspanning op lange termijn’, zei hij. ‘Veel mensen zijn gefocust op vrijwilligerswerk en donaties – en dat is geweldig. Maar dit is iets wat nog jaren zal voortduren en we moeten voorbereid zijn om ons hier nog lang voor in te zetten.’

Een andere vrijwilligster, Agnieszka Mazurowska uit Warschau, zei dat ze graag helpt en luistert.

‘Ik begrijp dat je mensen moet liefhebben om ze te helpen. En ik houd van mensen overal ter wereld’, zei ze. ‘Dus als ik een alleenstaande moeder met haar kinderen zie, of een zwangere vrouw voor me zie staan, voel ik dat ik veel liefde voor hen heb en dat ik hen moet steunen. Dat is mijn plicht. Ik geloof in Christus, dus ik probeer zoals Hij te leven, en dat doe ik nu ook.’