‘En zie, ik vertel u deze dingen opdat u wijsheid zult leren; opdat u zult leren dat wanneer u in dienst van uw medemensen bent, u louter in dienst van uw God bent’ (Mosiah 2:17).
Wereldwijd hebben mensen grote verliezen geleden tijdens de pandemie. Getrouwe leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zijn daarop geen uitzondering. Een van de dingen die we het hardst missen, is elkaars gezelschap. Doordat we sociale contacten moeten vermijden, kunnen we onze vrienden, familie en buren niet zo vaak als vroeger zien. Zowel jonge als oude leden hebben daaronder te lijden. Zo is het generatieverbindingsproject ontstaan.
Candice MacAllister is presidente van de zustershulpvereniging [vrouwenorganisatie] van de wijk Britannia voor jongvolwassenen in Londen in het Verenigd Koninkrijk. Samen met deze groep vrouwen ging zij tijdens de pandemie op zoek naar een oplossing voor hun isolement. Ze zegt: ‘Londen staat bekend als eenzame stad … het kan heel moeilijk zijn om aansluiting te vinden.’ Candice besprak met haar plaatselijke bisschop hoe moeilijk het voor jongvolwassenen kan zijn om verbinding te maken met andere generaties. Oudere vrouwen in de omgeving kampten ook met eenzaamheid door de pandemie. Ze besefte dat ze deze vrouwen het beste kon samenbrengen door middel van een digitaal generatieverbindingsproject.
Candice MacAllister
Candice MacAllister - Presidente van de vrouwenorganisatie2021 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved.De vrouwenorganisatie van de wijk Britannia zorgde voor communicatie en omgang met oudere vrouwen in hun omgeving als onderdeel van het project. Elke deelnemende jongvolwassen vrouw kreeg een uitnodiging om contact te zoeken met een oudere vrouw of weduwe. Ze leerden elkaar beter kennen tijdens telefoongesprekken, en hielden elkaar gezelschap in deze ongekende omstandigheden.
Deelneemster Martsie Webb maakte kennis met twee vrouwen, Mary Woods en Margaret Canham, die samen waren opgegroeid en samen lid van de kerk waren geworden. Zij werden vrienden voor het leven en zijn tijdens de pandemie huisgenoten geworden. Ook de moeder van Mary woont bij hen in. Martsie raakte met hen bevriend door het generatieverbindingsproject. Zij en haar man, de wijkleider, gingen persoonlijk bij ze langs zodra de maatregelen werden versoepeld. Ze zei: ‘We beleefden pure vreugde aan ons dienstbetoon doordat we beseften wat deze twee [vrouwen] ons hadden gegeven. Ik twijfel of ik dit wel “dienstbetoon” moet noemen, omdat wij de begunstigden waren van hun christelijke liefde.’
MaryMargaretDaphne
Mary Woods, Margaret Canham en Daphne Ellender2021 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved.Door dit project konden vrouwen met zeer uiteenlopende levenservaringen elkaar beter leren kennen. Candice MacAllister zei: ‘Alles wat je geeft, wordt vermeerderd. Je weet maar nooit wat het voor mensen kan betekenen.’ Door elkaar te dienen, kreeg elke vrouw er een onverwachte en zorgzame digitale vriendin bij.