De Amerikaanse Securities and Exchange Commission definieert affiniteitsfraude als volgt:
Affiniteitsfraude heeft te maken met frauduleuze beleggingspraktijken die zich richten op leden van bepaalde groepen, zoals godsdienstige of etnische groeperingen, ouderen of beroepsgroepen. De oplichters die affiniteitsfraude plegen zijn vaak lid van de groep — of beweren dat te zijn. Zij werven vaak gerespecteerde leiders in de groep om ruchtbaarheid aan de frauduleuze belegging te geven en de mensen te overtuigen dat het legaal en lucratief is. Vaak zijn die leiders onbewust slachtoffers van de fraude.
Deze frauduleuze praktijken maken misbruik van het vertrouwen en de vriendschap onder groepen mensen die iets gemeen hebben. Door de hechte structuur van veel groepen kan het moeilijk zijn voor toezichthouders of wetsuitvoerders om affiniteitsfraude op te sporen. Slachtoffers doen vaak geen aangifte of nemen geen juridische stappen en proberen de zaak binnen de groep te regelen. Dat geldt vooral als de fraudeurs gerespecteerde leiders hebben gebruikt om anderen over te halen geld te investeren.
Net als leden van andere geloofsrichtingen en hechte gemeenschappen zijn sommige leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen het slachtoffer geworden van deze vorm van oplichting. Soms zijn de daders ook lid van de kerk. Leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen leren dat ze eerlijk moeten zijn in hun betrekkingen met anderen. Wie zich schuldig maakt aan dergelijke zwendelpraktijken, kan de zwaarste disciplinaire maatregelen opgelegd krijgen, waaronder excommunicatie. Omdat sommige oneerlijke mensen deze zwendelpraktijken hebben gebruikt onder leden van hun eigen groep, hebben de leiders van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen de leden duidelijk en herhaaldelijk voor dergelijke praktijken gewaarschuwd.
In februari 2008 heeft het Eerste Presidium van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen een brief uitgestuurd die in alle wijken en gemeenten in de Verenigde Staten en Canada is voorgelezen. Daarin stond:
Naar aanleiding van nieuws over fraude en onverstandige beleggingen geven wij de leden opnieuw advies op het gebied van verstandig geldbeheer.
We maken ons zorgen omdat sommige kerkleden de vaak herhaalde aanwijzingen negeren om een begroting op te stellen, zich daaraan te houden, schulden te vermijden en voor moeilijke tijden te sparen. We moeten ook verstandig beleggen, met de hulp van verantwoordelijke en gevestigde financiële instellingen. We maken ons ook zorgen omdat er mensen zijn die vertrouwensrelaties gebruiken om riskante of frauduleuze beleggingen en zaken te promoten.
Hoewel alle beleggingen een mate van risico bevatten, kan dat risico beheerst worden door verstandige en bewezen financiële beginselen te volgen: ten eerste, vermijd onnodige schulden, vooral consumptief krediet; ten tweede, voordat u belegt, win advies in bij een gekwalificeerde en gediplomeerde financieel adviseur; en ten derde, wees verstandig.
Wij moedigen leiders aan om deze beginselen geregeld te bespreken en te onderstrepen.
Daarnaast hebben de kerkleiders in de loop der jaren ook bij andere gelegenheden en in plaatselijke units de leden voortdurend gewaarschuwd voor de gevaren van riskante beleggingen en fraude. Hieronder staan enkele voorbeelden van uitspraken van kerkleiders over dit onderwerp:
Joseph B. Wirthlin, ‘Aardse schulden, hemelse schulden’, Liahona, mei 2004, p. 40
‘Af en toe horen we verhalen over hebzucht en zelfzucht die ons grote zorgen baren. We horen over fraude, het niet afbetalen van leningen, financieel bedrog en faillissementen. (…) Wij zijn een integer volk. Wij geloven dat wij aan onze verplichtingen moeten voldoen en eerlijk met onze medemensen moeten omgaan.’
Joseph B. Wirthlin, ‘Personal Integrity’, Ensign, mei 1990, p. 30
‘Omdat we de Geest van Christus hebben ontvangen om goed van kwaad te kunnen onderscheiden, moeten we altijd het goede kiezen. We mogen niet misleid worden, hoewel fraude, bedrog, misleiding en onbetrouwbaarheid vaak acceptabel lijken in de wereld. Liegen, stelen en bedriegen zijn heel gewoon. Integriteit, trouwe gehoorzaamheid aan de hoogste morele en ethische normen is essentieel in het leven van een ware heilige der laatste dagen.’
M. Russell Ballard, ‘Keeping Life’s Demands in Balance’, Ensign, mei 1987, p. 13
‘Er bestaan geen sluipwegen naar financiële zekerheid. Vertrouw uw geld niet aan anderen toe zonder een grondige beoordeling van iedere voorgestelde investering. Onze mensen hebben al veel te veel geld verloren door hun middelen aan anderen toe te vertrouwen. Ik geloof dat we nooit evenwicht in ons leven zullen vinden als we onze financiën niet volledig onder controle hebben.’
Dallin H. Oaks, ‘Brother’s Keeper’, Ensign, november 1986, p. 20
‘De witteboordenneef van stelen is fraude, die winst maakt door te liegen over een essentieel feit in een transactie. Sluwe promotors met een gladde tong en innemende manieren misleiden hun naasten om ergens in te investeren waarvan de promotors weten dat het riskanter is dan zij voorgeven. Fraude is vaak moeilijk te bewijzen waardoor het lastig is om fraudeurs te vervolgen. Maar omdat de wet ontoereikend is, wil dat nog niet zeggen dat de wetten van God overtreden mogen worden. Hoewel hun methode van diefstal wellicht immuun is voor strafmaatregelen, zullen intelligente dieven in een wit overhemd met een stropdas uiteindelijk tegen de lamp lopen en gestraft worden.’
Marvin J. Ashton, ‘Be of Good Cheer’, Ensign, mei 1986, p. 66
‘Hedendaagse profeten hebben ons duidelijk aangemoedigd om formules om snel rijk te worden te vermijden als we de ellende van financiële slavernij willen voorkomen. Misschien hebben we nog niet genoeg gezegd over het feit dat te velen van ons in onze dromen van grootsheid zaadjes van financiële rampspoed zaaien. Als we later veel zijn kwijtgeraakt, geven we de schuld aan anderen die hebben meegedaan. Het is moeilijk om goedsmoeds te zijn als zelfbedrog onze partner is. Als we ons moedwillig blootstellen aan de stormen van fraude en bedrog mogen we niet verbaasd zijn als we een financiële ziekte oplopen. In de loop der jaren heb ik veel mensen die veel geld verloren hebben wanhopig horen zeggen: “Ik ben in de maling genomen.” Vaak heb ik in mijn hart, verstand en geest het gevoel gehad om te zeggen: “Ja, je hebt jezelf in de maling genomen.” We moeten allemaal aangemoedigd worden om ons hoofd op te heffen en te zien waar onze gedachten en prioriteiten ons leiden. Zelfbedrog stelt ons in staat om anderen de schuld van ons falen te geven.’
James E. Faust, ‘Integrity, the Mother of Many Virtues’, Ensign, mei 1982, p. 47
‘De vruchten van hard werken en zuinigheid mogen in goede beleggingen worden gestopt. Een goede belegging kan jarenlang hard werken evenaren, en aan alles wat we doen, kleeft een bepaald risico. Maar beleggingen die heel speculatief zijn en gepaard gaan met ongegronde, vage beloften van buitensporige opbrengsten moeten uiterst zorgvuldig beoordeeld worden. De leiders van de kerk waarschuwen ons al lang voor speculatie. Brigham Young heeft gezegd: “Als de Heer me ooit iets duidelijk geopenbaard heeft, is het dat de ouderlingen van Israël niet mogen speculeren en hun roeping moeten grootmaken.”
‘In onze tijd heeft president Nathan Eldon Tanner gezegd: “Beleggingsschulden moeten volledig gedekt zijn zodat de bezittingen van het gezin niet belast worden. Beleg niet in speculatieve risico’s. De geest van speculatie kan verslavend worden. Er zijn veel rijkdommen verloren gegaan door het onbeteugelde verlangen om steeds meer te vergaren. Laten we van de fouten uit het verleden leren en onze tijd, energie en algemene gezondheid niet overgeven aan een gulzig verlangen naar steeds meer wereldse goederen.”’
Marvin J. Ashton, ‘This Is No Harm’, Ensign, mei 1982, p. 9
‘Een leugen kan doeltreffend zonder woorden overgebracht worden. Soms kan een hoofdknikje of volledige stilte misleidend zijn. Een twijfelachtige investering in een bedrijf, iets oneerlijks in het grootboek noteren, vals gebruik van vleierij, of niet alle feiten noemen, zijn enkele andere manieren om te liegen.
‘Vermijd mensen die onmiddellijke beslissingen of geld willen. Alle waardevolle beleggingen kunnen overlegd en bestudeerd worden. We moeten alle beschikbare feiten hebben en die goed overwegen. Dan moeten we beslissingen nemen die goed voor alle betrokkenen zijn. Als er zich grensgevallen voordoen, moet onze integriteit vooral onze beslissingen uitmaken. Als niet alles duidelijk is, zal onze eerlijkheid tot duidelijkheid leiden en zullen we relevante gegevens of feiten bekendmaken waarvan anderen wellicht niet op de hoogte zijn. Een integer mens helpt anderen om eerlijk te zijn. Een integere persoon stelt vragen en geeft juiste antwoorden. Door integriteit kunnen we een koers van rechtschapen gedrag uitzetten lang voordat we moeten handelen.
‘Een verstandig persoon zal niet toestaan dat hij of zij door valse trots het slachtoffer wordt van gewetenloze mensen. Mensen worden vaak bedrogen omdat valse trots ze ervan weerhoudt om vragen te stellen en aanvullende informatie te vragen. Uit angst om in verlegenheid te worden gebracht, knikt een belangstellende met zijn hoofd terwijl hij de welbespraakte verkoper eigenlijk niet begrijpt. “Wat betekent dat?” “Wat zijn de risico’s?” “Wat zijn de valkuilen?” “Wat is de geschiedenis van het bedrijf?” “Wat voor referenties hebt u?” zijn zinvolle vragen. Als verkopers achteloos eenvoudige maar ontwijkende woorden gebruiken als “waarborg”, “ontduiking”, “vrijgesteld”, “lijfrente”, “overkoepeling”, “belastingvrij”, “geïsoleerd” en “uitstel” moet de koper op zijn tellen passen.
‘Als er op basis van de eigen kennis geen verstandige beslissing te nemen is, moet u advies inwinnen van iemand die deskundig en betrouwbaar is. Aanbiedingen die niet kunnen wachten of niet verder onderzocht kunnen worden, zijn niet de moeite waard.’
‘Protecting Family Finances by Avoiding Fraud’, Ensign, juni 2008
(Gebruik de bovenstaande link om het volledige artikel te lezen.)
Deze waarschuwingen van leiders van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zijn een duidelijke boodschap aan de leden dat oplichting een reëel risico is. Deze aanmoedigingen van leiders van de kerk worden vaak op plaatselijk niveau herhaald en onderstreept, zowel van de kansel als in persoonlijke gesprekken met personen en gezinnen.