Honderden dienstbetoonprojecten in Afrika

Honderden dienstbetoonprojecten in Afrika
Vrijwilligerswerk in meer dan 30 landen

Eind augustus 2009 stroomden duizenden kerkleden in gele hesjes uit over heel Afrika. Samen voerden ze op één dag meer dan tweehonderd dienstbetoonprojecten uit. Dit jaar was het de derde keer dat de kerkleden in Afrika hun jaarlijkse ‘Mormoonse Helpende Handen’-dag hadden. Dit keer was het thema ‘Hulp en troost bieden’. De vele plannen werden die dag omgezet in daden door vrijwilligers die de hele dag schilderden, schoonmaakten en plantten om objecten en terreinen in hun gemeenschap schoner en aantrekkelijker te maken, en — belangrijker nog — de omwonenden weer wat hoop te geven. Voor veel Afrikaanse deelnemers begon de dag al lang voordat ze hun hesje of t-shirt met het logo van ‘Mormoonse Helpende Handen’ aandeden. Velen van hen stonden al heel vroeg op om een bus te pakken of een lange wandeling te ondernemen naar de locatie waaraan ze waren toegewezen. De projecten in heel Afrika waren zo gepland dat er hele families aan deel konden nemen. Het gevolg was dat vrijwilligers van alle leeftijden de hele dag vuil opruimden, gebouwen schoonmaakten en tuinen aanplantten. Hoewel de projecten van land tot land verschilden, waren er gemeenschappelijke elementen. Elk project vereiste betrokkenheid van de gemeenschap. En elk project duurde minimaal drie uur. ‘We wilden iets doen dat een grote uitwerking zou hebben op de gemeenschap en hun omgeving,’ aldus broeder Olukanni. ‘We zochten plekken die dringend schoner en mooier gemaakt moesten worden.’ In Lagos (Nigeria) desinfecteerden leden en zendelingen de muren van het plaatselijke ziekenhuis. In Nigel (Zuid-Afrika) maakten jongeren speeltjes voor de kinderen in een tehuis. Vrijwlligers repareerden de gebouwen van het tehuis, maakten het terrein schoon en stortten beton. Vrijwilligers spoelden de afvoeren door en maakten de buitenmuren schoon. Er werden nieuwe strepen geschilderd op het parkeerterrein en er werd afval opgeruimd. Een ander project in het westen van Afrika vond plaats op het terrein van een weeshuis. Vrijwilligers ruimden er op en maakten de hele dag schoon om het terrein veiliger te maken voor de kinderen.
Het gebiedspresidium was al in maart begonnen om het plannen van de projecten aan te moedigen. Daarbij werden ze ertoe aangezet om bij elk project zo veel mogelijk plaatselijke overheidsfunctionarissen, leiders van andere kerken en vertegenwoordigers van de media te betrekken. De projecten werden zo gepland dat ze zo lang mogelijk een gunstige uitwerking op de gemeenschap zouden hebben. In Oeganda, Ethiopië, Tanzania, Madagascar, Lesotho, Zuid-Afrika en Kenia werden de grootste projecten uitgevoerd. Voor sommige van die projecten werden soms zo’n driehonderd mensen op één locatie ingezet. Maar hoe groot of klein de projecten ook waren, ze brachten allemaal iets goeds teweeg waar dat hard nodig was. In het zuidwesten legden leden van de gemeenten Katutura en Windhoek samen met omwonenden een grote moestuin aan die de bewoners van een opvangcentrum voor kinderen met mentale handicaps van verse groenten zal voorzien. De Central Methodist Church in het centrum van Johannesburg (Zuid-Afrika) heeft een gebouw van zes verdiepingen waar men dagelijks meer dan tweeduizend vluchtelingen voedsel en onderdak biedt. Vrijwilligers uit drie wijken in Johannesburg maakten het gebouw schoon en schilderden het. In slechts enkele uren maakten vele handen licht werk. In Lesotho werkten er meer dan honderd vrijwilligers op de kinderafdeling van het St. Queen Elizabeth II hospital. Ze repareerden speeltoestellen, schilderden de gang, maakten het terrein schoon, plantten bloemen en repareerden een grote watertank. Jongevrouwen doneerden 35 quilts en 25 sets met babybenodigdheden. En er werden quilts, pasgeborenensets en dekens van LDS Charities aangeboden. Hele families, inclusief hele kleine kinderen, hielpen mee. Leden van de wijk Sandton in Johannesburg zaaiden akkers in voor een weeshuis, Kya Sands Orphanage. De leden die aan de vele projecten deelnamen, merkten dat ieder er baat bij had: de gemeenschap werd geholpen met de projecten, de kerk kreeg er een betere reputatie van, en de leden voelden het licht van het evangelie schijnen voor hun landgenoten en kregen er een sterker getuigenis door.

Naar een artikel op ldschurchnews.com