Permanent studiefonds bereikt mijlpaal

‘Het groeit nogal snel’, aldus algemeen directeur John K. Carmack. ‘We hebben dit jaar 50 procent meer aanvragen dan vorig jaar. Het voorafgaande jaar was er ook al een aanzienlijke toename.’ Ouderling Carmack meent dat het programma zal blijven groeien. Hij voorziet een tijd waarin het misschien honderdduizend mensen of meer zal helpen. Het fonds is opgezet om kerkleden van achttien tot en met dertig jaar — velen van hen leden die een zending achter de rug hebben — te helpen aan een opleiding en een baan, kansen die ze anders niet zouden krijgen. Er is acht jaar geleden een start mee gemaakt in Mexico, Peru en Chili. Inmiddels maken leden van de kerk uit 42 landen gebruik van het fonds. Een jongeman in Peru die voor accountant had gestudeerd, zegt: ‘Ik ben God erg dankbaar voor deze grote kans om te ontvangen wat mijn broers en zussen niet hadden, waardoor ik mijn familie nu kan helpen en mijn doelen bereiken.’ ‘Het permanent studiefonds geeft ook zelfrespect en hoop’, volgens ouderling Carmack. ‘Het begint te voldoen aan de visie van voormalig kerkpresident Gordon. B. Hinckley en onze huidige president, Thomas S. Monson, en het bestuur.’ President Hinckley richtte het fonds op naar het voorbeeld van het permanent emigratiefonds uit de tweede helft van de negentiende eeuw, dat meer dan dertigduizend bekeerlingen hielp om uit Europa naar de Salt Lake Valley te emigreren. Bij de oprichting van het studiefonds in 2001 beklemtoonde president Hinckley hoe belangrijk het is dat we andere mensen helpen om te leren en vooruitgang te maken. Tijdens een conferentie van de kerk zei hij: ‘We moeten ijveriger voor elkaar zorgen. (...) We moeten wat meer moeite doen om mensen onderaan de ladder te helpen. We moeten gelovige mensen met vaardigheden en integriteit bemoedigen en helpen zodat ze met wat hulp hoger op de ladder kunnen komen.' Het studiefonds bestaat uit gulle giften door leden van de kerk en andere organisaties. Het is een permanente financieringsbron waaruit men geld leent voor een opleiding die leidt tot een geschikte, plaatselijke baan. Vervolgens betalen de deelnemers de lening terug met een lage rente. Een jonge man in Mexico-Stad die voor tandarts had gestudeerd, zegt: ‘Ik beloofde om na de studie aan de technische school die met behulp van het permanent studiefonds was betaald de lening terug te betalen zodat andere teruggekeerde zendelingen deze zegeningen ook kunnen krijgen.’ Volgens ouderling Carmack kweekt het programma door deze manier van terugbetalen toekomstige leiders. ‘Het idee is dat we mensen opbouwen en ze zo zelfredzaam en zelfvoorzienend mogelijk maken’, aldus ouderling Carmack.

Uit verslagen blijkt dat al meer dan tien procent van de plaatselijke kerkleiders in Colombia, Ecuador en Venezuela leden zijn die met behulp van het programma zijn afgestudeerd. Volgens president Monson is het fonds aan het uitbreiden en ‘vinden deze jonge mensen een baan en kunnen ze de lening terugbetalen. Het permanent studiefonds is een wonder dat in de toekomst nog heel groot zal worden.’ President Monson en andere kerkleiders hebben grote beloften gedaan over de uitwerking van het permanent studiefonds op de deelnemers, hun familie, de kerk en hun gemeenschap. Als die beloften uitkomen, levert dit veel kerkleden over de hele wereld onder meer hoge slagingspercentages, aanzienlijke kansen op werk, positieve resultaten op het gebied van het terugbetalen van leningen, en persoonlijke welvaart op, ondanks moeilijke economische leefomstandigheden.