De Zusterhulpvereniging is opgericht om de dochters van God voor te bereiden op de zegeningen van het eeuwige leven. De doelen van de zusterhulpvereniging zijn:
In geloof en rechtschapenheid toenemen, het gezin versterken en mensen in nood opzoeken en helpen.
De geschiedenis van de Zusterhulpvereniging accentueert de goddelijke identiteit en goddelijke waarde van de dochters Gods. Zij is het spirituele verhaal van sterke, getrouwe, wilskrachtige vrouwen die zonder veel publieke erkenning hun taken vervulden;
vrouwen die inzien dat God, hun Hemelse Vader, Zijn dochters kent, hen liefheeft, hun heilige taken toevertrouwt en hen daarbij leiding geeft.
De zusterhulpvereniging is ondertussen in meer dan 170 landen gevestigd. Ongeveer 5,5 miljoen vrouwen zijn lid van deze organisatie.
Vrouwen in de kerk van Jezus Christus werken in presidia voor het Jeugdwerk kinderwerking), voor de Jonge Vrouwen (meisjes in de leeftijd van de middelbare school) en voor Zusterhulpvereniging. Ze geven niet alleen leiding in die organisaties maar geven ook lessen elders, organiseren activiteiten, nemen initiatieven, functioneren in de Public Affairs, ondersteunen leden en gezinnen in het welzijnsprogramma. De onderwerpen van hun onderricht zijn legio. Het kunnen leerstellige lessen zijn vanuit de Schriften zoals de Bijbel, maar ook hele praktische zaken zoals budgetteren. Zelfs zonder professionele opleiding, maar getraind door het kerkelijk onderwijssysteem staan vrouwen voor een klas. Ze geven leiding over vergaderingen en spreken en bidden in diensten.
Vanaf jonge leeftijd in de kerk worden kinderen aangemoedigd om voor hun leeftijdsgroep af en toe een lesje te geven, zodat zij op latere leeftijd dit ook kunnen doen. Iedereen wordt aangemoedigd om een goede opleiding te volgen, zodat ze zelfredzaam zullen en kunnen zijn. Vrouwen vergaderen regelmatig met de mannen. In een unit vormen de president van de unit en de presidente van de Zusterhulpvereniging “een span”. Wanneer zij goed samenwerken, weerspiegelt zich dat in het goed functioneren van de unit en in goede gemeenschapssfeer die er heerst. In de kerk zien we elkaar als gelijken. We zijn allemaal geliefde kinderen van God. De een regeert niet boven de ander. We noemen elkaar dan ook vaak broeder en zuster.
Er schuilt ontzettend veel kracht in de vrouwen, maar ook ontzettend veel macht. Vrouwen kunnen grootse invloed uitoefenen, ten goede of ten kwade.
Het beeld van een moeder wordt als eerste op de onbeschreven bladzijde van een jong kind gegrift. Door haar liefkozing voelt het kind zich voor het eerst veilig; door haar kus voelt het kind zich voor het eerst geliefd; door haar genegenheid en liefde, voelt het voor het eerst dat er liefde in de wereld is.
Vrouwen hebben de macht om kinderen voort te brengen; de macht om op te voeden en de macht om lief te hebben.
Zij die een meesterwerk kan schilderen of een boek kan schrijven dat miljoenen beïnvloedt, verdient de bewondering en lof van de mens. Maar zij die succesvol een gezin sticht met prachtige kinderen, van wie de invloed generaties lang gevoeld wordt, verdient de hoogste eer van de mens en de uitverkoren zegeningen van God.
Een vrouw is in staat haar gezin te sturen en te leiden. Dat is niet alleen een groot voorrecht, maar ook het mooiste recht. De grootste vreugde en zegeningen in het leven hebben met het gezin, ouderschap te maken. Vele vrouwen in de kerk werken buitenhuis en bouwen aan hun carrière, maar geen carrière is zo belangrijk als die van vrouw, moeder en huismoeder. Hoewel niet iedereen in dit leven de kans heeft om zelf kinderen te baren en op te voeden, is de invloed die een vrouw uitoefent ontzettend groot. Denk maar aan een onderwijzeres of een peettante.
Maart is een bijzondere maand voor ons als vrouwen. Op 8 maart is het steeds internationale vrouwendag. 17 maart 1842 is de zusterhulpvereniging gesticht. Elk jaar rond deze tijd houden we dan ook een bijzondere conferentie, dit jaar was het op 14 maart 2015, 173 jaar na de oprichting van de Zusterhulpvereniging door Joseph Smith. Dit jaar stond de conferentie in het teken van Tijd.
Als vrouw zijnde zijn er zoveel dingen die gedaan moeten worden en er is vaak maar zo weinig tijd. Deze dag werden 3 belangrijke aspecten centraal gezet in workshops. Tijd voor jezelf, tijd voor het huwelijk en tijd voor opruimen. Van 10-13u mocht elke zuster haar ziel komen opladen en vonden we steun, enthousiasme en vriendschap bij elkaar. Want daar zijn vrouwen van elke afkomst en elke religie het beste in. Elkaar steunen en helpen en opbouwen.
Aan het eind van de conferentie zijn de 100 tal aanwezige zusters naar huis gegaan, met het gevoel dat ieder van ons een gewone vrouw is die bijzondere zaken tot stand brengt.
