Toen Frank Santiago, nu een inwoner van Provo (Utah, VS), in 1957 met de Amerikaanse luchtmacht in Alaska (VS) gestationeerd was, leerde hij De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen kennen en liet hij zich dopen. Frank ontdekte dat het gezin in de kerk centraal staat en besloot om die leer in zijn toekomstig gezin toe te passen.
| Temple Square is always beautiful in the springtime. Gardeners work to prepare the ground for General Conference. © 2012 Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. | 1 / 2 |
Kathy Allen (center) remembers playing soccer with her family as part of their weekly family home evenings circa 1970.
Na zijn dienstplicht zei Frank zijn geboortegrond in New York City vaarwel, schreef zich aan de Brigham Young University in Provo (Utah) in en huwde met Ella Castagno uit Erda (Utah). Samen kregen ze zeven kinderen: vijf jongens en later twee meisjes. ‘Ik vond die taak als gezinshoofd erg belangrijk’, zegt Frank. ‘Ik wilde dat mijn kinderen wisten dat het evangelie het allerbelangrijkste aspect in mijn leven was en dat ik mijn uiterste best zou doen om hen bij te staan in het ontwikkelen van hun eigen geloof in God.’
De familie Santiago en miljoenen andere leden van de kerk passen hun agenda’s en verplichtingen aan zodat ze gehoor kunnen geven aan de honderd jaar oude raad om wekelijks gezinsavond te houden. De gezinsavond is een wekelijkse gezinsbijeenkomst die de leden over de hele wereld op maandagavond houden. De leiders van de kerk raadden de leden een eeuw geleden voor het eerst aan om gezinsavond te houden.
Dat gebeurde toen de maatschappij minder druk was en de Amerikaanse bevolking grotendeels op het platteland woonde. President Joseph F. Smith (1838–1918) gaf de leden van de kerk in april 1915 de wijze raad om ‘een “gezinsavond” in de hele kerk [in te voeren], waarbij ouders met hun kinderen thuis bij elkaar komen en hen in het woord van de Heer onderwijzen.’
Zijn opvolgers moedigden het houden van de gezinsavond aan, maar pas in 1965, vijftig jaar later, toen het ledental van de kerk wereldwijd sterk toegenomen was, spoorde president David O. McKay (1873–1970) ouders aan om elke week één avond als gezinsavond te reserveren. De kerk bracht toen ook ter ondersteuning een lesboek uit. In 1970 duidde president Joseph Fielding Smith (1876–1972) maandagavond als wekelijkse gezinsavond aan en gaf de aanwijzing om in de kerk op die avond niets anders te plannen.
Toen president McKay opnieuw de nadruk op de gezinsavond legde, beloofde hij dat wie die raad opvolgde ‘grote zegeningen’ zou ontvangen. De gezinsavondlessen hebben de gezinnen in de kerk hechter gemaakt en in menige woning grote vrede en eensgezindheid teweeggebracht.
De huidige president van de kerk, Thomas S. Monson, is het met zijn voorgangers eens: ‘We kunnen het ons niet veroorloven om dit geïnspireerde programma te negeren. Ieder lid van ons gezin kan er geestelijk door groeien zodat hij of zij de verleidingen beter kan weerstaan die overal om ons heen zijn. De lessen die we thuis leren, blijven ons het langst bij.’
Aaron Sherinian en zijn vrouw, Emily, uit Arlington (Virginia, VS) volgen die profetische raad.
‘De gezinsavond draait om die gekke mensen in ons leven — onze gezinsleden’, zegt Aaron.
‘De gezinsavond is een traditie die wij en miljoenen andere leden over de hele wereld in stand houden’, voegt Emily toe. ‘We moeten tijd vrijmaken voor de allerbelangrijkste zaken — ons gezin, ons geloof, dienstbaarheid en vriendschap — en daar een prioriteit van maken.’
Stephanie Santiago, een schoondochter van Frank en Ella, die in Orem (Utah) woont, heeft in haar jeugd door de gezinsavond een belangrijke les geleerd.
‘Ik ben in Idaho (VS) in een gezin met elf kinderen opgegroeid. ‘Mijn vader was een leider in de kerk en ik weet nog dat hij elke dag in zijn “kerkuniform” — een wit hemd en een das — op pad ging, behalve op maandag. Hij verzekerde ons dat hij de maandag speciaal voor ons reserveerde en dat hij altijd aanwezig zou zijn, ondanks de taken die hij voor de kerk en zijn werk moest doen. Nu zie ik dat mijn man, Todd, onze gezinstijd even belangrijk vindt als onze vaders. Het maakt een groot verschil.’
Het uiteindelijke doel van in de gezinskring leren en activiteiten doen, is om samen in het evangelie te groeien. Bijna ieder lid van de kerk kan zich nog een belangrijk onderwijsmoment op de gezinsavond voor de geest halen, of ze dat nu als kind, ouder of grootouder meemaakten. Sommigen zeggen dat hun geloof door het houden van de wekelijkse gezinsavond ontstaan is. Anderen erkennen dat ze meer zelfvertrouwen gekregen hebben door de planning en organisatie van en hun deelname aan de gezinsavond.
Tijdlijn van de gezinsavond
Hieronder staan enkele belangrijke datums in verband met de gezinsavond.
27 april 1915
Het Eerste Presidium (Joseph F. Smith, Anthon H. Lund en Charles W. Penrose) vraagt de leden om ‘gezinsavond’ te houden.
Januari 1965
President David O. McKay legt opnieuw de nadruk op de gezinsavond; het gezinsavondlesboek wordt uitgebracht. Er komen richtlijnen voor mensen die gezinsavond houden en niet thuis wonen, zoals studenten of andere jonge alleenstaanden die in groep samenkomen.
1970
De maandagavond wordt wereldwijd als gezinsavond ingesteld; er mogen die avond geen andere kerkaangelegenheden plaatsvinden.
1985
Het Hulpboek voor de gezinsavond vervangt na twintig jaar de jaarlijkse uitgave van het gezinsavondlesboek. Het hulpboek wordt nog steeds gebruikt.
1987
Er verschijnt een gezinsavondvideo met 19 korte filmpjes.