Ouderen geven gehoor aan zendingsoproep

In de afgelopen twee jaar hebben meer ouderen gehoor gegeven aan de oproep om voor De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen op zending te gaan. Deze toevloed volgt op de verlaging van de leeftijd waarop jonge mannen en vrouwen op zending kunnen gaan. Op dit ogenblik is acht procent, of 6609 van de 83.471 zendelingen over de hele wereld, ouderen (40 jaar en ouder). Vóór de verlaging van de zendingsleeftijd waren er 5778 oudere zendelingen. Volgens de afdeling zendingswerk van de kerk is er een stijging van veertien procent in het aantal oudere zendelingen.

Echtparen dienen samen met jongere zendelingen in de 406 zendingsgebieden van de kerk. En dat terwijl ze zich tijdens hun pensioen met hobby’s zoals golfen, vissen of reizen kunnen bezighouden of tijd met hun kleinkinderen kunnen doorbrengen. Sommige echtparen gaan meermaals op zending omdat ze de gelegenheid om anderen te dienen de moeite waard vinden.

‘Het is altijd ons doel geweest om op zending te gaan’, zegt ouderling Stanley Nance. Hij en zijn vrouw, Rosalie, beiden gepensioneerde ambtenaars uit Bountiful (Utah, VS), zijn momenteel voor anderhalf jaar als public-affairszendelingen in het zendingsgebied Antananarivo (Madagascar) werkzaam. Ouderling Nance vervulde als jonge man een zending in Frankrijk. Ze zijn nu aan hun derde voltijdzending bezig. Eerder dienden ze al in Nieuw-Zeeland en Oekraïne.

In Nieuw-Zeeland werkte het echtpaar Nance nauw samen met het gebiedspresidium en de zendingspresident om er een open dag in het gloednieuwe opleidingscentrum voor zendelingen voor duizenden leden in het land te organiseren. In Oekraïne werkten ze samen met de zendingspresident en drie plaatselijke leiders om conferenties voor Oekraïense en West-Russische jongeren en jonge alleenstaanden te plannen.

‘We hebben altijd het gevoel gehad dat we zo spoedig mogelijk op zending moesten gaan, omdat de Heer ons met een goede gezondheid gezegend heeft, onze ouders vrij gezond zijn, de situatie van onze kinderen min of meer stabiel is en onze wijk het zeker voor een tijdje zonder ons kan stellen. En als we zuinig leven, kunnen we het ons veroorloven’, zegt ouderling Nance.

In april 2013 sprak ouderling Russell M. Nelson van het Quorum der Twaalf Apostelen over zendingswerk in zijn toespraak in de algemene conferentie van de kerk ‘Laat u meevoeren op de golf.’ ‘U, oudere echtparen, maakt plannen voor de dag waarop u op zending kunt gaan. We zullen u uiterst dankbaar zijn voor uw inzet’, zei ouderling Nelson.

In 2011 werden er wijzigingen voor oudere zendelingen aangekondigd, zoals de duur van de zending (6 tot 23 maanden) en een maximumbedrag voor huisvesting (niet meer dan 1400 dollar). Die wijzigingen stelden sommige heiligen der laatste dagen die anders de middelen niet gehad hadden in staat om een voltijdzending te vervullen.

Oudere voltijdzendelingen worden door de president van de kerk geroepen. Ze dienen vrijwillig en op eigen kosten, en gaan meestal op zending als ze gepensioneerd zijn.

Oudere echtparen en zusters kunnen verschillende soorten zendingen vervullen, zoals evangelisatie-, humanitaire, gezondheids- en onderwijs-, maar ook leiderschapszendingen. In de ruim vierhonderd zendingsgebieden in de wereld bemannen oudere zendelingen het zendingskantoor, waar ze secretariaatswerk doen, zich bezighouden met zaken zoals boekhouding, telefoonbeantwoording, huisvesting, wagenpark en het verwerken van verwijzingen (mensen die meer over de kerk willen weten). Ze leveren ook een grote bijdrage aan de plaatselijke kerkgemeenten door minderactieve leden op te zoeken en de plaatselijke leiders te coachen.

Ouderling Steve en zuster Robyn Levesque uit Bluffdale (Utah) vervullen een evangelisatiezending van 23 maanden in het zendingsgebied Salem (Oregon, VS). Ze verbleven een tijdje in het opleidingscentrum voor zendelingen (MTC) in Provo en werden in oktober naar Vernonia (Oregon) overgeplaatst, waar ze de gemeenschap dienen en met de gemeentepresident (plaatselijke leider) en zendingspresident samenwerken om minderactieve leden te bezoeken en andersgelovigen te onderwijzen.

‘Het grootste voordeel van een zending, is dat je de Heer werkelijk dagelijks kunt dienen zonder door je werk of familie gestoord te worden’, zei zuster Levesque.

Humanitaire zendelingen gebruiken hun talenten om het leven van mensen over de hele wereld te verbeteren. Ze voorzien in allerlei behoeften, van medische tot landbouwkundige. Mormoonse dokters en verpleegkundigen reisden bijvoorbeeld onlangs naar Indonesië om artsen in neonatale reanimatie op te leiden. De kerk ontving in augustus in Bolivia een onderscheiding voor haar humanitaire werk, in de persoon van dr. Joel Moya, mormoon en oogarts, die vooral in La Paz blindheid bestrijdt. Het programma van de kerk voor schoon water is veel gemeenschappen zoals Vanuatu in Oceanië tot zegen geweest.

John Hess en zijn vrouw, Shirley, aardappelboeren uit Ashton (Idaho, VS), hielpen de bevolking in Wit-Rusland in het zendingsgebied Moskou om hun oogst van 50 zakken aardappelen per hectare te verelfvoudigen tot 550 zakken per hectare. Het echtpaar Hess assisteerde de boeren in Wit-Rusland vanaf oktober 1998 anderhalf jaar lang. ‘Het was een van mijn allermooiste ervaringen’, zegt John Hess. ‘Ik was dankbaar dat ik op zending kon gaan en dat ik samen met mijn vrouw op zending kon gaan.’ Als jonge man vervulde hij een zending in Noord-Californië.

John Hess zei dat de boeren in Wit-Rusland pesticiden en andere moderne middelen ter beschikking hadden, maar advies over groeimethodes nodig hadden. ‘Het was de mooiste grond die ik ooit gezien heb — vette, vruchtbare grond. Ik zweeg over zaken die ter plaatse niet voorradig waren. Je moest hun tonen dat [de aardappelen] heel delicaat waren.’

‘Ze hebben ons opgebouwd, en ik hoop dat wij hetzelfde voor hen betekend hebben’, kijkt Shirley Hess terug. ‘Ik had de mensen lief. Ze waren erg vriendelijk en vrijgevig. De leden van de wijk waren erg bijzonder. Ik kon niet anders dan ieder van hen liefhebben.’

Het werkschema van oudere zendelingen is veel flexibeler dan dat van de jonge zendelingen. ‘Als we moe zijn, doen we een dutje. Als we met onze kinderen thuis willen praten, skypen we met hen’, zegt ouderling Nance. Oudere zendelingen kunnen toestemming krijgen om in noodgevallen of voor bijzondere gelegenheden naar huis te gaan, maar dat doen ze wel op eigen kosten.

Dit is de eerste zending van broeder en zuster Levesque, die ruim drie jaar in Utah met het verslavingsherstelprogramma van de kerk werkten. Ouderling Levesque ging als negentienjarige twee jaar in het Midden-Westen van de Verenigde Staten op zending.

‘Het moeilijkste tot nu toe was leren samenwerken’, gaf zuster Levesque toe. Ze zijn al 42 jaar getrouwd. ‘Dit is het beste wat we ooit samen gedaan hebben’, voegde ze eraan toe. Ze hebben zes gehuwde kinderen en 21 kleinkinderen. Zuster Levesque zegt dat het vooral erg moeilijk was om hun kleinkinderen achter te laten. Hun oudste kleinzoon is momenteel in Florida op zending.

Mary Lee en Lloyd Burton waren samen met hun eerste kleinzoon, die ook op zending ging, in het opleidingscentrum voor zendelingen. ‘We hadden de kans om samen met hem de maaltijd te gebruiken. Dat was een grote zegen’, vertelde zuster Burton.

Het echtpaar Burton is na vier zendingen weer thuis in Utah , waaronder een zending naar het historische Nauvoo (Illinois, VS) en het zendingsgebied San Diego in Californië, waar ze aan de Mormon Battalion Historic Site toegewezen werden. Ze onderwezen ook pasgedoopte mariniers in het Marine Corps Recruit Depot. Ouderling en zuster Burton waren op public-affairszending in Illinois toen de bouw van de Nauvootempel voltooid was, en ze namen deel aan opvoeringen voor bezoekers van de Nauvoo Cultural Hall. ‘Lloyd speelde mandoline en ik viool’, zei zuster Burton. ‘We hadden zoveel plezier op die zending.’

Het echtpaar Burton had in het zendingsgebied Jackson (Mississippi, VS) de gelegenheid om het evangelie te verkondigen en om voltijds te onderwijzen, waarna ze terugkeerden naar Utah en in het presidium van de Vernaltempel werkzaam waren. Hun laatste zending was naar het zendingsgebied Richmond (Virginia, VS), waar ze in het zendingskantoor werkten. ‘Na die zending waren we vermoeider dan de andere keren. Maar als de Heer ons opnieuw riep, zouden we zo weer gaan’, zei zuster Burton.

Ouderling Clair en zuster Julia Hopkins zijn sinds augustus in de Manhattantempel (New York) werkzaam. Ze werken vijf dagen per week en zeven uur per dag. ‘We zijn verordeningswerker en ook verantwoordelijk voor de was (vooral de witte kleding die in de tempel gebruikt wordt)’, zegt zuster Hopkins die samen met haar man in een flatgebouw naast de tempel vlak bij Lincoln Center in New York City woont.

Ouderling en zuster Hopkins gingen aanvankelijk een half jaar naar New York City op zending, maar verlengden hun verblijf met nog eens een half jaar. ‘Het gaat snel voorbij en we genieten ervan’, zegt ze. ‘We hebben momenteel nog geen plannen voor een volgende [zending], maar we zullen deze missen.’

Zuster Hopkins vertelde dat een van de hoogtepunten van hun zending het bezoek van hun kinderen in New York was. ‘We hadden geluk, want vier van onze kinderen deden de stad aan. Het was echt leuk om hen op bezoek te hebben en hen rond te leiden.’

Het echtpaar Hopkins vervulde in 2005 tot 2006 in Manchester (Engeland) een zending voor de kerkelijke onderwijsinstellingen, waarin ze instituutsles gaven en dansavonden voor jongvolwassenen hielpen organiseren.

Ondanks de gebrachte offers en het harde werken, zeggen de oudere zendelingen dat ze veel zegeningen ontvangen hebben.

‘We willen niet beweren dat alles van een leien dakje loopt’, zegt ouderling Nance. ‘We hebben ook moeilijkheden en tegenslagen gekend en soms is onze zending ontmoedigend, maar we weten dat alles wat gebeurt ons sterker maakt en onze vooruitgang bevordert.’

‘We hebben te midden van bijzondere leden van de kerk in verschillende landen gewoond en met hen samengewerkt. We hebben er eeuwige vrienden aan over gehouden’, voegt zuster Nance eraan toe.

‘Na vier zendingen hebben we letterlijk honderden nieuwe vrienden die we anders nooit gehad hadden’, merkt zuster Burton op. ‘We hebben nooit gevoeld dat onze zending een offer was.’

Gelegenheden en geraamde kosten voor oudere zendelingen zijn te vinden in het wekelijkse Senior Missionary Opportunities Bulletin. De kerk plaatst ook vacatures voor zendelingen op haar Facebookpagina voor kerkwerkzendingen.