De wereld van de journalistiek beweegt snel. De populaire onderwerpen van vandaag kunnen morgen weer vergeten zijn. Soms zien zelfs zorgvuldig geschreven artikelen nooit het daglicht. In september 2019 gaf ouderling Dieter F. Uchtdorf een interview dat nooit is gepubliceerd. De apostel van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen beantwoordde een uur lang vragen van een bekende journalist.
| Temple Square is always beautiful in the springtime. Gardeners work to prepare the ground for General Conference. © 2012 Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. | 1 / 2 |
De aanleiding hiertoe was de open dag van de Frankfurttempel (Duitsland). Maar zoals uit de audio-opname blijkt, gaat het om meer dan alleen dit heilig huis. Het gesprek draait om geloof in God en de bereidheid om anderen te dienen, en volgens de voormalige hoofdpiloot van de Lufthansa gaat dat uiteindelijk om Jezus Christus.
‘In het Boek van Mormon lezen we dat we in Christus vervolmaakt kunnen worden. Dat betekent niet dat ik vrij ben van zonde. Nee, het offer en de genade van God leiden mij naar vervolmaking’, legt ouderling Uchtdorf uit in een stille ruimte in het bijgebouw van de tempel. Zij die bereid zijn zich te bekeren en van de verzoening gebruik te maken, zullen antwoord vinden op moeilijke levensvragen.
De journalist vraagt vervolgens of ouderling Uchtdorf ooit grote twijfels heeft gehad. De 78-jarige apostel antwoordt met ‘nee’, maar erkent: ‘Ik ken niemand die geen fases doormaakt met vragen, diepzinnige vragen. Fases waarin je aan jezelf twijfelt. Dat gebeurt gewoon.’
Hij keert altijd terug naar de basis. ‘Dat is zo geweldig aan de tempel’, benadrukt de apostel. ‘We worden gericht op Jezus Christus, op zijn rol. Op het doel van dit leven. Op het feit dat we een hemelse Vader hebben die ons hier met een reden naartoe heeft gestuurd. In het bijzonder zodat we kunnen leren en vooruitgang kunnen maken, en leren begrijpen wie we zijn.’
Ouderling Uchtdorf heeft niet altijd een antwoord op elke vraag. Als jonge mensen hem zulke vragen stellen, is hij daar openhartig over. Valse zekerheid helpt niet. De vragen gaan vaak over randzaken van het geloof. Maar het is de kern die belangrijk is. God liefhebben en uw naaste liefhebben, is hoe Jezus Christus reageerde op de vraag welk gebod het belangrijkst zou zijn, legt ouderling Uchtdorf uit.
‘Dat is wat we prediken, en dat verbinden we met dienstbetoon’, zegt hij. ‘Kom kijken. Kom helpen. Kom en hoor erbij’ is zijn boodschap aan hen die nog twijfelen. ‘Het gaat allemaal om de toepassing’, zegt hij. Daarom zei Jezus ook: ‘Aan hun vruchten zult u hen herkennen.’
‘Als ik toepas wat Jezus Christus onderwijst, ontvang ik mijn eigen getuigenis’, legt ouderling Uchtdorf uit. Het Oude en Nieuwe Testament van de Bijbel, en het Boek van Mormon als nog een testament, zijn getuigen van Jezus Christus. Maar persoonlijk discipelschap leidt ook tot kennis en bevestiging, voegt hij daaraan toe. Al in zijn jeugd was hij onder de indruk van de werking van het evangelie in zijn dagelijks leven. ‘Een theologie die enkel theoretisch is, zou me niet hebben geboeid.’
Ouderling Uchtdorf is op 6 november 1940 geboren in Ostrava, in wat nu Tsjechië is. Als kind moest hij twee keer met zijn familie op de vlucht slaan. Hij heeft het daarover ook in het interview, en hoe de familie Uchtdorf door een kennis van zijn grootmoeder in Zwickau in aanraking kwam met De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.
Het hele gezin werd lid van de kerk en verhuisde naar Bergen-Enkheim en vervolgens naar Frankfurt. Ouderling Uchtdorf weet nog dat het niet altijd makkelijke tijden waren. Als vluchtelingkind werd hij soms bespot en uitgescholden, en werd hij veracht.
‘In die moeilijke jaren hebben de kerk en mijn geloof me enorm geholpen’, herinnert hij zich. ‘Ik heb zelf ervaren wat de boodschap van Christus voor het individu kan betekenen.’ Als 12-jarige werd hij geordend als diaken en diende hij tijdens de eredienst het avondmaal rond. ‘Dat gaf me innerlijke kracht en bouwde een brug voor mij naar Christus.’
Ouderling Uchtdorf zegt dat hij later in zijn leven veel heeft gehad aan de eigenschappen die hij in zijn jonge jaren heeft verworven door in zijn kerkgemeente te dienen. ‘Wat ik zag en meemaakte, hielp me om de rest van mijn leven moeilijkheden te overwinnen. Dat hield ook in dat ik ervoor open stond om te leren en bereid was om er voor anderen te zijn.’
In 1994 werd hij geroepen als algemeen autoriteit en liet hij zijn lange carrière als piloot achter zich. ‘Ik dacht dat het maar een paar jaar zou duren en dat we altijd hier in Duitsland zouden wonen’, legt ouderling Uchtdorf uit.
Tien jaar later kreeg hij de roeping als apostel, waaraan hij de rest van zijn leven zou toewijden. Zijn vrouw, Harriet, en hij waren het altijd eens dat ze de Heer niet bij voorbaat moesten tegenhouden. Geen van beiden had ooit het gevoel dat dienen in de kerk een opoffering was. ‘Wat we ook deden, we ontvingen zegeningen waar we dankbaar voor waren’, voegt hij eraan toe.
‘Toen we beseften dat we de rest van ons leven in Salt Lake City (Utah, VS) zouden wonen, hadden we het gevoel dat dát wel een offer zou zijn’, herinnert ouderling Uchtdorf zich. ‘Onze vrienden waren hier [in Duitsland], onze kinderen waren hier, hun gezinnen waren hier. En daar zouden we min of meer “kinderloze ouders” zijn. Maar natuurlijk zeiden we dat de Heer ons had geroepen en dat we zouden gaan.” Enkele jaren later verhuisde hun dochter met haar gezin naar Utah om haar ouders te ondersteunen.
De journalist stuurde het gesprek toen aan op het woord van wijsheid. Deze openbaring aan de profeet Joseph Smith inspireert mensen om gezond te blijven. Dat het inhoudt dat er geen koffie wordt gedronken, is in het bijzonder onpraktisch voor journalisten, geeft de interviewer aan.
‘Ik houd me eraan omdat ik God liefheb en besef dat het echt goed voor me is’, antwoordt ouderling Uchtdorf. Als jonge man dacht hij na over de belofte aan hen die de openbaring volgden. Zij ‘zullen snellen en niet moe worden’, staat er in het boek dat Leer en Verbonden wordt genoemd. Maar tijdens zijn militaire dienst besefte hij dat hij nog steeds achter de helft van zijn groep aan rende. Veel anderen die in die tijd als een schoorsteen rookten en alcohol dronken, rennen echter niet snel meer. Sommigen van hen kunnen helemaal niet meer rennen. Maar daar gaat het niet om.
Zij die Gods geboden onderhouden, kunnen niet altijd een prijs verwachten. ‘De prijs is de innerlijke kracht die men opdoet’, voegt de apostel hieraan toe. En hij benadrukt opnieuw de twee grote geboden. ‘Dat is het fundament van alles’, zegt hij.
